હિન્દુ ધર્મમાં શનિવાર શનિદેવની પૂજા માટે સમર્પિત છે. શનિવારે શનિદેવની પૂજા કરવાથી તેઓ ઝડપથી પ્રસન્ન થઈ જાય છે અને ખિસ્સા ભરે છે. શનિદેવ ભગવાન સૂર્યદેવના પુત્ર છે અને જ્યારે પ્રસન્ન થાય છે, ત્યારે તેઓ ભક્તોના કષ્ટો દૂર કરે છે. જ્યોતિષશાસ્ત્રમાં નવ ગ્રહોમાં શનિને સૌથી શક્તિશાળી માનવામાં આવે છે.
જો કે શનિવારે જ્યોતિષ શાસ્ત્રમાં ઘણા ઉપાયો જણાવવામાં આવ્યા છે, પરંતુ જો શનિ ચાલીસાનો પાઠ યોગ્ય રીતે કરવામાં આવે તો તે જલ્દી જ દયાળુ બની જાય છે. ધાર્મિક ગ્રંથો અનુસાર રાજા દશરથે શનિદેવની કૃપા મેળવવા માટે શનિ ચાલીસાનો પાઠ પણ કર્યો હતો. આવો જાણીએ શનિ ચાલીસાના પાઠ કરવાની રીત.
શનિ ચાલીસાના પાઠ કરવાની સાચી રીત
– જ્યોતિષ શાસ્ત્ર અનુસાર ઘરમાં સુખ-સમૃદ્ધિ મેળવવા માટે શનિ ચાલીસાનો વિધિપૂર્વક પાઠ કરવામાં આવે છે. શાસ્ત્રોમાં દરરોજ શનિ ચાલીસાનો પાઠ કરવો શ્રેષ્ઠ માનવામાં આવે છે. શક્ય હોય તો શનિવારે શનિ મંદિરમાં અથવા પીપળના ઝાડ નીચે બેસીને શનિ ચાલીસાનો પાઠ કરો.
– ધાર્મિક ગ્રંથો અનુસાર શનિવારે ઘરના પૂજા સ્થાન પર સરસવના તેલનો દીવો પ્રગટાવો અને શનિદેવનું ધ્યાન કરો. આ પછી મનને શાંત રાખીને શનિ ચાલીસાનો પાઠ કરો. કહેવાય છે કે શનિ ચાલીસાના પાઠ કરવાથી ભક્તોના અશુભ પ્રભાવથી મુક્તિ મળે છે. તેની સાથે જ શનિ દોષથી મુક્તિ મળે છે.
શનિ ચાલીસાનો પાઠ
दोहा
जय गणेश गिरिजा सुवन, मंगल करण कृपाल।
दीनन के दुख दूर करि, कीजै नाथ निहाल॥
जय जय श्री शनिदेव प्रभु, सुनहु विनय महाराज।
करहु कृपा हे रवि तनय, राखहु जन की लाज॥
।। चौपाई।।
जयति जयति शनिदेव दयाला । करत सदा भक्तन प्रतिपाला।।
चारि भुजा, तनु श्याम विराजै । माथे रतन मुकुट छवि छाजै।।
परम विशाल मनोहर भाला । टेढ़ी दृष्टि भृकुटि विकराला।।
कुण्डल श्रवण चमाचम चमके । हिये माल मुक्तन मणि दमके।।
कर में गदा त्रिशूल कुठारा । पल बिच करैं आरिहिं संहारा।।
पिंगल, कृष्णों, छाया, नन्दन । यम, कोणस्थ, रौद्र, दुख भंजन।।
सौरी, मन्द, शनि, दश नामा । भानु पुत्र पूजहिं सब कामा।।
जा पर प्रभु प्रसन्न है जाहीं । रंकहुं राव करैंक्षण माहीं।।
पर्वतहू तृण होई निहारत । तृण हू को पर्वत करि डारत।।
राज मिलत बन रामहिं दीन्हो । कैकेइहुं की मति हरि लीन्हों।।
बनहूं में मृग कपट दिखाई । मातु जानकी गई चतुराई।।
लखनहिं शक्ति विकल करि डारा । मचिगा दल में हाहाकारा।।
रावण की गति-मति बौराई । रामचन्द्र सों बैर बढ़ाई।।
दियो कीट करि कंचन लंका । बजि बजरंग बीर की डंका।।
नृप विक्रम पर तुहि पगु धारा । चित्र मयूर निगलि गै हारा।।
हार नौलाखा लाग्यो चोरी । हाथ पैर डरवायो तोरी।।
भारी दशा निकृष्ट दिखायो । तेलिहिं घर कोल्हू चलवायो।।
विनय राग दीपक महं कीन्हों । तब प्रसन्न प्रभु है सुख दीन्हों।।
हरिश्चन्द्र नृप नारि बिकानी । आपहुं भरे डोम घर पानी।।
तैसे नल परदशा सिरानी । भूंजी-मीन कूद गई पानी।।
श्री शंकरहि गहयो जब जाई । पार्वती को सती कराई।।
तनिक विलोकत ही करि रीसा । नभ उडि़ गयो गौरिसुत सीसा।।
पाण्डव पर भै दशा तुम्हारी । बची द्रौपदी होति उघारी।।
कौरव के भी गति मति मारयो । युद्घ महाभारत करि डारयो।।
रवि कहं मुख महं धरि तत्काला । लेकर कूदि परयो पाताला।।
शेष देव-लखि विनती लाई । रवि को मुख ते दियो छुड़ई।।
वाहन प्रभु के सात सुजाना । जग दिग्ज गर्दभ मृग स्वाना।।
जम्बुक सिंह आदि नखधारी । सो फल जज्योतिष कहत पुकारी।।
गज वाहन लक्ष्मी गृह आवैं । हय ते सुख सम्पत्ति उपजावैं।।
गर्दभ हानि करै बहु काजा । गर्दभ सिद्घ कर राज समाजा।।
जम्बुक बुद्घि नष्ट कर डारै । मृग दे कष्ट प्रण संहारै।।
जब आवहिं प्रभु स्वान सवारी । चोरी आदि होय डर भारी।।
तैसहि चारि चरण यह नामा । स्वर्ण लौह चांजी अरु तामा।।
लौह चरण पर जब प्रभु आवैं । धन जन सम्पत्ति नष्ट करावै।।
समता ताम्र रजत शुभकारी । स्वर्ण सर्व सुख मंगल कारी।।
जो यह शनि चरित्र नित गावै । कबहुं न दशा निकृष्ट सतावै।।
अदभुत नाथ दिखावैं लीला । करैं शत्रु के नशि बलि ढीला।।
जो पण्डित सुयोग्य बुलवाई । विधिवत शनि ग्रह शांति कराई।।
पीपल जल शनि दिवस चढ़ावत । दीप दान दै बहु सुख पावत।।
।। दोहा ।।
पाठ शनिश्चर देव को, की हों विमल तैयार ।
करत पाठ चालीस दिन, हो भवसागर पार।।